അരീക്കര
മൂലപ്ലാവ് ജങ്ങ്ഷനില് നിന്ന് കുറച്ചു കൂടി നടന്നാല് പ്രസിദ്ധമായ
മുതിരക്കലായില് വീട് റോഡിനു മുകളിലായി കാണാം , അവിടെ നിന്നും
പിന്നെയും കുറച്ചു മുന്നോട്ടു നടന്നാല് ഒരു ചെറിയ ഇറക്കം , അവിടെ
റോഡിനു ഇടതുവശത്ത് മുകളിലായിക്കാണുന്ന വെട്ടു കല്ലും ചള്ളയും ( ചുവന്ന
മണ്ണ് കുഴച്ചത് ) കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ ഒരു ചെറിയ വീടാണ് കൊല്ലന്മാരുടെ
വീട് ! . അതിനു താഴെ ഓലകൊണ്ടുള്ള ചെറിയ ആല ( ഇരുമ്പു ചുട്ടു
പഴുപ്പിക്കാന് ഉള്ള ചൂള ) . എനിക്ക് ഓര്മ ഉള്ള കാലം മുതല് മൂത്ത
കൊല്ലന് ആ ആലയില് ഇരുന്നു വലിയ ചുറ്റിക കൊണ്ട് ഇരുമ്പു അടിച്ചു
പരത്തുന്ന കാഴ്ച കാണുന്നതാണ് . ആലയിലെ ചൂള , കൊല്ലത്തി ആ വലിയ മുള
കൊണ്ടുള്ള നീളമുള്ള പിടിയില് വലിച്ചു തീ ഊതിക്കൊടുക്കും. ആ വലിയ ആലയുടെ
കാറ്റ് നിറച്ച തുകല് കൊണ്ടോ മറ്റോ ഉണ്ടാക്കിയ ബലൂണ് പോലയുള്ള ആ
വലിയ സാധനം " കുടുക്കോ , കുടുക്കോ " എന്നാ ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി അവിടെ
കത്തുന്ന വലിയ കരിക്കട്ടകള്ക്കിടയില് ചുവന്ന നിറമുള്ള ചുട്ടു പഴുത്തു
കിടക്കുന്ന ഇരുമ്പു ഞാനും അങ്ങിനെ നോക്കി നിന്നുട്ടുണ്ട് . കൊല്ലനെ
തിരക്കി അയാളുടെ വീട്ടിലേക്കു അതിരാവിലെ പറഞ്ഞു വിടുന്നത് എപ്പോഴും
എന്നെയാ .
മൂത്ത കൊല്ലന് ഞാന് കണ്ടു തുടങ്ങുമ്പോള് തന്നെ ഒരു
പത്തെഴുപത് വയസ്സ് കാണും , അന്തരിച്ച ചലച്ചിത്ര നടന് കൃഷ്ണ നായരുടെ
പോലെ മെലിഞ്ഞ ശരീര പ്രകൃതി , അദ്ദേഹം ഒരു താടി വെച്ച് തിലകന്റെ ശബ്ദം
കൂടി കിട്ടിയാല് എങ്ങിനെയിരിക്കും , അതാണ് മൂത്ത കൊല്ലന് ! . ഒരു
അലുമിനിയം ഫ്രെയിം ഉള്ള ഗാന്ധി കണ്ണടയും ഉണ്ട് . അത് മൂക്കില്
താഴ്ത്തി വെച്ച് ഒരു നോട്ടമുണ്ട് . പിന്നെ വീടിനെ നോക്കി ഒരു
വിളിയുണ്ട് , ഒരു ഇരുമ്പു കൂടം കൊണ്ട് അടിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നും ആ വലിയ
വിളി കേട്ടാല് , തിലകന്റെ ശബ്ദത്തില്
" പപ്പ ..നാവോ ...."
അത് മൂത്ത മകന് പത്മനാഭനെയാനു , അയാള് വിളി കേട്ടില്ലെങ്കില് പിന്നെ അടുത്ത വിളി രണ്ടാമത്തെ മകനെയാണ്
" കൊച്ചു ....നാണുവേ...."
അതുമല്ലെങ്കില് കൊച്ചു മകന് മോഹനനെ ,
" മോഹ ... നോ "
മൂത്ത കൊല്ലന്റെ രണ്ടു മക്കളും അവരുടെ ഭാര്യമാരും അവരുടെ മക്കളും
എല്ലാം കൂടി ആ കൊച്ചു വീട്ടില് തന്നെയായിരുന്നു ഒത്തിരിക്കാലം കൂട്ട്
കുടുംബം പോലെ ഒരുമിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നത് . ചട്ടിയും കലയും ആകുമ്പോള്
തട്ടിയും മുട്ടിയും എന്ന് പറഞ്ഞത് പോലെ ചേട്ടന്റെയും അനിയന്റെയും
ഭാര്യമാര് തമ്മില് ഇടയ്ക്കിടെ വഴക്കുണ്ടാകും , ചിലപ്പോള് കൂട്ട
ചീത്ത വിളി കേട്ട് കൊണ്ടാണ് ഞാന് അവിടെ ഏതെങ്കിലും കൊല്ലനെ
അന്വേഷിച്ചു ചെല്ലുന്നത് . കുറച്ചു നേരം നിശബ്ദം ആകും , പിന്നെയും പഴയ
പടി .
പത്മനാഭനും കൊച്ചു നാണുവും അന്ന് ചെറുപ്പമാണ് ,
അരീക്കരയിലെ ഒട്ടു മിക്ക വീടുകളിലും പൂട്ടും താക്കോലും കൂന്താലിയും
തൂമ്പയും വെട്ടു കത്തിയും പിച്ചാത്തിയും എന്ന് വേണ്ട ഇരുമ്പിന്റെ പണി
ഇല്ലാത്ത ഒരു വീടും ഇല്ലായിരുന്നു . ഇവര് രണ്ടു പേരും വീടുകളില് പോയി
പണി ചെയ്തും പണി പിടിച്ചും മൂത്ത കൊല്ലന് വീട്ടില് ഇരുന്നും പണി ചെയ്തു
ഉപജീവനം കഴിക്കുന്നു . എന്റെ വീട്ടില് പത്തു പതിനഞ്ചും കൂന്താലിയും
തൂമ്പയും ഒക്കെ കാച്ചിക്കാനും വായ്ത്തല വെക്കാനും കുഴ വെക്കാനും പിടി
ഇടീക്കാനും ഒക്കെ എല്ലാക്കൊല്ലവും ഉണ്ടാവും . ഏതെങ്കിലും പണിയും ആയി
പത്മനാഭനൊ കൊച്ചു നാണുവോ മിക്കപ്പോഴും വീട്ടില് വരും. കൊല്ലന്മാരുടെ
വീട്ടില് പോവാന് എനിക്ക് വലിയൊരു കാരണം കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു .
പത്മനാഭന് കൊല്ലന്റെ മൂത്ത മകന് മോഹനന് എന്റെ കൂടെ വട്ടമോടിയില്
ഒരുമിച്ചു ഒരേ ക്ലാസില് പഠിക്കുന്ന കൂട്ടുകാരന് കൂടി ആയിരുന്നു .
മോഹനന് ഒരിക്കല് ഒരു ചെറിയ ഇരുമ്പു കഷണം അടിച്ചു പരത്തി അതി മനോഹരമായ
ഒരു കൊച്ചു പിച്ചാത്തി , ഒരു ചെറിയ കറികത്തി പോലെ തന്നെ , ഉണ്ടാക്കി
സ്കൂളില് കൊണ്ട് വന്നു .സ്കൂളില് ഉള്ള ചെറിയ മാവില് നിന്നും എറിഞ്ഞു
വീഴ്ത്തിയിടുന്ന കണ്ണി മാങ്ങ ഈ കത്തി കൊണ്ട് ചെറു കഷണങ്ങള്
ആക്കി ഉപ്പും മുളകുപൊടിയും ഒക്കെ ചേര്ത്ത് കഴിക്കുമായിരുന്നു .
വീട്ടില് അറിയാതെ ഉള്ള ഈ മാങ്ങാ തീറ്റി അന്ന് വട്ടമോടി സ്കൂളിലെ
മിക്ക കുട്ടികളുടെയും കലാപരിപാടി ആയിരുന്നു .
കൂന്താലിയും
തൂമ്പയും ഒക്കെ കൊണ്ട് പോയാല് പിന്നെ അത് എന്തായി എന്ന് തിരക്കാന്
അച്ഛനെ എന്നെയാണ് എപ്പോഴും കൊല്ലന്മാരുടെ വീട്ടിലേക്കു വിടുക . അത്
മോഹനനുമായി കൂട്ട് കൂടാന് പറ്റുന്നതിനാല് എനിക്ക് അതിയായ സന്തോഷവും
ആയിരുന്നു . ഞാന് ആലയില് ചെല്ലുമ്പോള് വീട്ടിലെ കൂന്താലിയോ തൂമ്പയോ
ഒക്കെ തല്ലി പഴുപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരിക്കും . മൂത്ത കൊല്ലന്
ചിലപ്പോള് ചുമ്മാ നോക്കിയിരിക്കും , മക്കള് പത്മനാഭനൊ കൊച്ചു നാണുവോ
പണി ചെയ്തിരിക്കുമ്പോള് എന്തെങ്കിലും കുറ്റം കണ്ടാല് ചെവിക്കുറ്റിക്കോ
തലക്കോ നല്ല അടിയും കൊടുക്കും . ഇത്രയും പ്രായം ആയ മക്കളെ ഇങ്ങനെ
തല്ലുന്നത് കാണുമ്പോള് എനിക്ക് വീട്ടി നിന്നും സ്ഥിരം കിട്ടുന്ന തല്ലു
ഭേദം തന്നെ എന്ന് തോന്നും .
കാലം ചെന്നപ്പോള് കൊച്ചു നാണു
താഴേക്കു മറ്റൊരു വീട് കെട്ടി , ആലയും പണിതു താമസം മാറ്റി . മൂത്ത
കൊല്ലന്റെ കാലം കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും മക്കള് തമ്മില് കണ്ടാല്
മിണ്ടാതായി. അതോടെ വീട്ടിലെ പണികള് ഒക്കെ പത്മനാഭന് ആയി , അത് കാരണം
കൊച്ചു നാണു കണ്ടാല് മിണ്ടാതായി . പലപ്പോഴും എനിക്ക് പത്മനാഭന്റെ
വീട്ടിലേക്കു പോവുമ്പോള് കൊച്ചു നാണു ഉടനെ വീട്ടിലേക്കു
കയരിപ്പോവുന്നത് കാണേണ്ടി വരും .
ഞാന് ചിലപ്പോള് ആലയില്
ഇരുന്നു മോഹനന് അച്ഛന് പത്മനാഭനെ പണിയില് സഹായിക്കുന്നത്
നോക്കിയിരിക്കും . കൊല്ലത്തി ചിലപ്പോള് കട്ടന് കാപ്പിയോ ഒക്കെ ആയി
വരുമ്പോള്
" അനിയന് കുഞ്ഞിനു ഒരു കട്ടന് കാപ്പി എടുക്കട്ടെ, കരിപ്പെട്ടിയാ , പഞ്ചാരയല്ല "
സത്യത്തില് എനിക്ക് കൊതി കാരണം അത് വാങ്ങി കുടിച്ചാല് കൊള്ളം
എന്നൊക്കെ ആഗ്രഹമുണ്ട് , പക്ഷെ അമ്മയെങ്ങാനും അറിഞ്ഞാല് എന്റെ കഥ
കഴിഞ്ഞത് തന്നെ . അതോര്ത്ത് വളരെ മാന്യനായി വേണ്ട എന്ന് പറയും . ഒരു
കൊല്ലത്തി തന്ന കാപ്പി കുടിച്ചാല് എന്താ ആകാശം ഇടിഞ്ഞു വീഴുമോ ?
വട്ടമോടി സ്കൂളില് ഒരിക്കല് മോഹനന് വീട്ടില് നിന്നും വട്ടയിലയില്
ഒരു പൊതി കൊണ്ട് വന്നു ,വല്ല്യ കൊല്ലത്തി ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്തു വിട്ടതാണ് ,
വട്ടയിലയില് കുറച്ചു ഉണക്ക കപ്പ വേവിച്ചു പച്ച തേങ്ങ ചീകി ഇട്ടതു ,
അത്രയും രുചി ആയി കപ്പ അന്ന് വരെ ഞാന് കഴിച്ചിട്ടില്ല , ബാക്കി വന്ന പൊതി
നിക്കറിന്റെ പോക്കറ്റില് ആക്കി ഞാന് സ്കൂള് വിട്ടു .
പിറ്റേ ദിവസം എഴുനേറ്റതു അമ്മയുടെ വട്ട കമ്പ് കൊണ്ടുള്ള ഭീകരമായ അടി കൊണ്ടാണ്
" ഇത് പോലെ ഒരു ദരിദ്രവാസി ചെറുക്കന് ... എന്റീശ്വരാ"
കരച്ചിലും ശകാരവും ശാപവും ആയി അമ്മയുടെ പതിവ് പല്ലവി . ഒടുവില് ആണ്
അമ്മ എന്റെ പോക്കറ്റില് നിന്നും ബാക്കി വന്ന പൊതി കണ്ടു പിടിച്ചു
എന്ന് മനസ്സിലായത് , അടി മുഴുവനും കൊണ്ടിട്ടും അത് കൊല്ലത്തി
കൊടുത്ത്തയച്ച്താനെന്നു മാത്രം പറഞ്ഞില്ല .
കാലം കുറെ കഴിഞ്ഞു ,
ഒരു ദിവസം അമ്മ അടുക്കള മുറ്റത്തു നില്ക്കുകയാണ് , ദൂരെ നിന്നും
താടിയും മുടിയും കണ്ണാടിയും ഒക്കെ ആയി ഒരു മധ്യ വയസ്കന് താഴേന്നു
കയറ്റം കയറി വരുന്നു .
" ആരാ "
" ഇത് ഞാനാ സാറേ .. കൊല്ലന് പപ്പനാവന് "
"എവിടാരുന്നു പപ്പനാവാ .. നാട് വിട്ടു എവിടെയോ പോയി എന്നൊക്കെ കേട്ടല്ലോ ?"
അമ്മ മാത്രമല്ല , അപ്പോഴേക്കും പ്രീ ഡിഗ്രി ആയ ഞാനും അയാളെ
തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല , അത്രയ്ക്ക് കോലം തിരിഞ്ഞു പോയി അയാള് , പെട്ടന്ന്
ഒരു പാട് വൃദ്ധന് ആയതു പോലെ
അടുക്കളയുടെ ചായ്പ്പില് അയാള് കൊരണ്ടിയിലിരുന്നു അമ്മ കൊടുത്ത കഞ്ഞി ആര്ത്തിയോടെ മോത്തികുടിച്ചു കഥകള് ഓരോന്നായി പറഞ്ഞു
അയാളെ നക്സല് കേസുകള് അന്വേഷിച്ച പോലീസ് കള്ളതോക്ക് ഉണ്ടാക്കി
കൊടുത്തു എന്ന് ആരോപിച്ചു പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോയി . കണ്ടമാനം ഉപദ്രവിച്ചു .
പിന്നെ കേസായി , ജയിലായി , അവസാനം താടിയെല്ലിനു ക്യാന്സര് ആണെന്ന്
മനസ്സിലായി ശിക്ഷ ഇളവു ചെയ്തു വിട്ടയച്ചു . തിരുവനതപുരത്ത് ക്യാന്സര്
ആശുപത്രിയില് പണ്ട് പരിചയം ഉള്ള ഒരു ക്രിസ്ത്യാനി കുടുംബത്തിലെ
ഡോക്ടര് ടെ കരുണ കൊണ്ട് മുഴുവന് ചികിത്സയും താമസവും ഒക്കെ സൌജന്യമായി
നല്കി .അങ്ങിനെ ഒരുവിധം ജീവിതം വീണ്ടു പച്ച പിടിച്ചു അരീക്കര തിരികെ
വന്നു . കഥകേട്ടു അമ്മയുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു ഒഴുകുന്നത് കണ്ടു എന്റെയും
കണ്ണ് നിറഞ്ഞു . കുറെ രൂപയും തുണികളും ചക്കയും തേങ്ങയും ഒക്കെ കൊടുത്തു
യാത്രയാക്കി .
"സാറേ , ഇനിയുള്ള പണിയൊക്കെ എനിക്ക് തരണം ,
കൊച്ചു നാണു എന്റെ അനിയനാ , പക്ഷെ അവനു പണി കൊടുത്താല് എന്റെ കുടുംബം
പട്ടിണിയാകും "
തലയില് ചാക്കും വെച്ച് തിരികെ നടക്കുന്ന അയാളെ നടന്നു മറയുന്നത് വരെ ഞാന് നോക്കി നിന്നു .
അപ്പോളെക്കു വീട്ടില് കൃഷി പണികള് ഒക്കെ നിന്നു, നെല്കൃഷി
പൂര്ണമായും നിര്ത്തി , വല്ല വെട്ടിരുമ്പോ പിച്ചാത്തിയോ തേക്കുന്ന പണി
അല്ലാതെ കൊല്ലനു മറ്റു പണി ഒന്നും ഇല്ലാതായി . അയാളുടെ മകന് മോഹനന്
പത്താം തരം പഠിച്ചു , പിന്നെ കുറെ നാള് താല്ക്കാലിക പോസ്റ്റ് മാന്
ആയി , പിന്നെ ഏതോ വര്ക്ക് ഷോപ്പില് പോയി , പിന്നെ ഗള്ഫില് പോയി
എന്ന് കേട്ടു.
കഴിഞ്ഞ ക്രിസ്തമസ് അവധിക്കാലത്ത് ഞാന് അച്ഛന്റെ
കൂടെ പഴയ കുടുംബ വീടായ കിഴക്കേക്കര പോയി മടങ്ങി വരുമ്പോള് ഉണ്ട്
മോഹനന് എതിരെ വരുന്നു . ഒരുപാട് നാള് കഴിഞ്ഞു കാണുന്ന ഒരു സ്നേഹ
സംഗമം . പഴയ കഥകള് പറഞ്ഞു ഞങ്ങള് കുറെ നേരം റോഡില് തന്നെ നിന്നു .
" മോഹനാ, വല്ല്യ പണിക്കത്തി ....?"
" അനിയാ , വല്യമ്മ മരിച്ചിട്ട് കൊല്ലം എത്രയായി ?"
ഒരു വട്ടയിലയില് പൊതിഞ്ഞ പച്ച തേങ്ങ ചീകിയിട്ട ഉണക്ക കപ്പയും
അമ്മയുടെ ഭീകരമായ അടിയും ഒക്കെ എന്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിയെത്തി , നടന്നു
നീങ്ങുന്ന മോഹനനെ ഞാന് നോക്കി നിന്നു
" മോഹന്",
ഏയ് , അത് എന്ത് വിളിയാ , അങ്ങിനെയല്ല , തിലകന്റെ ശബ്ദം വേണം ,
കൂടം കൊണ്ട് അടിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നണം ! ഞാന് പഴയ മിമിക്രി അല്ലെ ,
ഒന്ന് ശ്രമിച്ചാലോ .
ഞാന് നീട്ടി വിളിച്ചു
" മോഹ ... നോ"
മോഹനന് വെടി കൊണ്ടത് പോലെ നിന്നു ,
" എന്താ അനിയാ വിളിച്ചത് ?
ഞാന് നടന്നു അടുത്ത് ചെന്നു,
"ഒന്നുമില്ല മോഹനാ , നിന്നെ ഒന്ന് കെട്ടിപ്പിടിക്കണം "
' എന്റനിയാ, ഇത്രേം പഠിപ്പും വിവരവും ഒക്കെ ആയിട്ടും പിള്ളാര് കളി മാറിയില്ലേ ?"
പഴയ കൂട്ടുകാരനെ വീണ്ടും കെട്ടിപ്പിടിക്കുമ്പോള് എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു , അവന്റെയും !
മൂത്ത കൊല്ലന് ഞാന് കണ്ടു തുടങ്ങുമ്പോള് തന്നെ ഒരു പത്തെഴുപത് വയസ്സ് കാണും , അന്തരിച്ച ചലച്ചിത്ര നടന് കൃഷ്ണ നായരുടെ പോലെ മെലിഞ്ഞ ശരീര പ്രകൃതി , അദ്ദേഹം ഒരു താടി വെച്ച് തിലകന്റെ ശബ്ദം കൂടി കിട്ടിയാല് എങ്ങിനെയിരിക്കും , അതാണ് മൂത്ത കൊല്ലന് ! . ഒരു അലുമിനിയം ഫ്രെയിം ഉള്ള ഗാന്ധി കണ്ണടയും ഉണ്ട് . അത് മൂക്കില് താഴ്ത്തി വെച്ച് ഒരു നോട്ടമുണ്ട് . പിന്നെ വീടിനെ നോക്കി ഒരു വിളിയുണ്ട് , ഒരു ഇരുമ്പു കൂടം കൊണ്ട് അടിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നും ആ വലിയ വിളി കേട്ടാല് , തിലകന്റെ ശബ്ദത്തില്
" പപ്പ ..നാവോ ...."
അത് മൂത്ത മകന് പത്മനാഭനെയാനു , അയാള് വിളി കേട്ടില്ലെങ്കില് പിന്നെ അടുത്ത വിളി രണ്ടാമത്തെ മകനെയാണ്
" കൊച്ചു ....നാണുവേ...."
അതുമല്ലെങ്കില് കൊച്ചു മകന് മോഹനനെ ,
" മോഹ ... നോ "
മൂത്ത കൊല്ലന്റെ രണ്ടു മക്കളും അവരുടെ ഭാര്യമാരും അവരുടെ മക്കളും എല്ലാം കൂടി ആ കൊച്ചു വീട്ടില് തന്നെയായിരുന്നു ഒത്തിരിക്കാലം കൂട്ട് കുടുംബം പോലെ ഒരുമിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നത് . ചട്ടിയും കലയും ആകുമ്പോള് തട്ടിയും മുട്ടിയും എന്ന് പറഞ്ഞത് പോലെ ചേട്ടന്റെയും അനിയന്റെയും ഭാര്യമാര് തമ്മില് ഇടയ്ക്കിടെ വഴക്കുണ്ടാകും , ചിലപ്പോള് കൂട്ട ചീത്ത വിളി കേട്ട് കൊണ്ടാണ് ഞാന് അവിടെ ഏതെങ്കിലും കൊല്ലനെ അന്വേഷിച്ചു ചെല്ലുന്നത് . കുറച്ചു നേരം നിശബ്ദം ആകും , പിന്നെയും പഴയ പടി .
പത്മനാഭനും കൊച്ചു നാണുവും അന്ന് ചെറുപ്പമാണ് , അരീക്കരയിലെ ഒട്ടു മിക്ക വീടുകളിലും പൂട്ടും താക്കോലും കൂന്താലിയും തൂമ്പയും വെട്ടു കത്തിയും പിച്ചാത്തിയും എന്ന് വേണ്ട ഇരുമ്പിന്റെ പണി ഇല്ലാത്ത ഒരു വീടും ഇല്ലായിരുന്നു . ഇവര് രണ്ടു പേരും വീടുകളില് പോയി പണി ചെയ്തും പണി പിടിച്ചും മൂത്ത കൊല്ലന് വീട്ടില് ഇരുന്നും പണി ചെയ്തു ഉപജീവനം കഴിക്കുന്നു . എന്റെ വീട്ടില് പത്തു പതിനഞ്ചും കൂന്താലിയും തൂമ്പയും ഒക്കെ കാച്ചിക്കാനും വായ്ത്തല വെക്കാനും കുഴ വെക്കാനും പിടി ഇടീക്കാനും ഒക്കെ എല്ലാക്കൊല്ലവും ഉണ്ടാവും . ഏതെങ്കിലും പണിയും ആയി പത്മനാഭനൊ കൊച്ചു നാണുവോ മിക്കപ്പോഴും വീട്ടില് വരും. കൊല്ലന്മാരുടെ വീട്ടില് പോവാന് എനിക്ക് വലിയൊരു കാരണം കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു . പത്മനാഭന് കൊല്ലന്റെ മൂത്ത മകന് മോഹനന് എന്റെ കൂടെ വട്ടമോടിയില് ഒരുമിച്ചു ഒരേ ക്ലാസില് പഠിക്കുന്ന കൂട്ടുകാരന് കൂടി ആയിരുന്നു . മോഹനന് ഒരിക്കല് ഒരു ചെറിയ ഇരുമ്പു കഷണം അടിച്ചു പരത്തി അതി മനോഹരമായ ഒരു കൊച്ചു പിച്ചാത്തി , ഒരു ചെറിയ കറികത്തി പോലെ തന്നെ , ഉണ്ടാക്കി സ്കൂളില് കൊണ്ട് വന്നു .സ്കൂളില് ഉള്ള ചെറിയ മാവില് നിന്നും എറിഞ്ഞു വീഴ്ത്തിയിടുന്ന കണ്ണി മാങ്ങ ഈ കത്തി കൊണ്ട് ചെറു കഷണങ്ങള് ആക്കി ഉപ്പും മുളകുപൊടിയും ഒക്കെ ചേര്ത്ത് കഴിക്കുമായിരുന്നു . വീട്ടില് അറിയാതെ ഉള്ള ഈ മാങ്ങാ തീറ്റി അന്ന് വട്ടമോടി സ്കൂളിലെ മിക്ക കുട്ടികളുടെയും കലാപരിപാടി ആയിരുന്നു .
കൂന്താലിയും തൂമ്പയും ഒക്കെ കൊണ്ട് പോയാല് പിന്നെ അത് എന്തായി എന്ന് തിരക്കാന് അച്ഛനെ എന്നെയാണ് എപ്പോഴും കൊല്ലന്മാരുടെ വീട്ടിലേക്കു വിടുക . അത് മോഹനനുമായി കൂട്ട് കൂടാന് പറ്റുന്നതിനാല് എനിക്ക് അതിയായ സന്തോഷവും ആയിരുന്നു . ഞാന് ആലയില് ചെല്ലുമ്പോള് വീട്ടിലെ കൂന്താലിയോ തൂമ്പയോ ഒക്കെ തല്ലി പഴുപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരിക്കും . മൂത്ത കൊല്ലന് ചിലപ്പോള് ചുമ്മാ നോക്കിയിരിക്കും , മക്കള് പത്മനാഭനൊ കൊച്ചു നാണുവോ പണി ചെയ്തിരിക്കുമ്പോള് എന്തെങ്കിലും കുറ്റം കണ്ടാല് ചെവിക്കുറ്റിക്കോ തലക്കോ നല്ല അടിയും കൊടുക്കും . ഇത്രയും പ്രായം ആയ മക്കളെ ഇങ്ങനെ തല്ലുന്നത് കാണുമ്പോള് എനിക്ക് വീട്ടി നിന്നും സ്ഥിരം കിട്ടുന്ന തല്ലു ഭേദം തന്നെ എന്ന് തോന്നും .
കാലം ചെന്നപ്പോള് കൊച്ചു നാണു താഴേക്കു മറ്റൊരു വീട് കെട്ടി , ആലയും പണിതു താമസം മാറ്റി . മൂത്ത കൊല്ലന്റെ കാലം കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും മക്കള് തമ്മില് കണ്ടാല് മിണ്ടാതായി. അതോടെ വീട്ടിലെ പണികള് ഒക്കെ പത്മനാഭന് ആയി , അത് കാരണം കൊച്ചു നാണു കണ്ടാല് മിണ്ടാതായി . പലപ്പോഴും എനിക്ക് പത്മനാഭന്റെ വീട്ടിലേക്കു പോവുമ്പോള് കൊച്ചു നാണു ഉടനെ വീട്ടിലേക്കു കയരിപ്പോവുന്നത് കാണേണ്ടി വരും .
ഞാന് ചിലപ്പോള് ആലയില് ഇരുന്നു മോഹനന് അച്ഛന് പത്മനാഭനെ പണിയില് സഹായിക്കുന്നത് നോക്കിയിരിക്കും . കൊല്ലത്തി ചിലപ്പോള് കട്ടന് കാപ്പിയോ ഒക്കെ ആയി വരുമ്പോള്
" അനിയന് കുഞ്ഞിനു ഒരു കട്ടന് കാപ്പി എടുക്കട്ടെ, കരിപ്പെട്ടിയാ , പഞ്ചാരയല്ല "
സത്യത്തില് എനിക്ക് കൊതി കാരണം അത് വാങ്ങി കുടിച്ചാല് കൊള്ളം എന്നൊക്കെ ആഗ്രഹമുണ്ട് , പക്ഷെ അമ്മയെങ്ങാനും അറിഞ്ഞാല് എന്റെ കഥ കഴിഞ്ഞത് തന്നെ . അതോര്ത്ത് വളരെ മാന്യനായി വേണ്ട എന്ന് പറയും . ഒരു കൊല്ലത്തി തന്ന കാപ്പി കുടിച്ചാല് എന്താ ആകാശം ഇടിഞ്ഞു വീഴുമോ ?
വട്ടമോടി സ്കൂളില് ഒരിക്കല് മോഹനന് വീട്ടില് നിന്നും വട്ടയിലയില് ഒരു പൊതി കൊണ്ട് വന്നു ,വല്ല്യ കൊല്ലത്തി ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്തു വിട്ടതാണ് , വട്ടയിലയില് കുറച്ചു ഉണക്ക കപ്പ വേവിച്ചു പച്ച തേങ്ങ ചീകി ഇട്ടതു , അത്രയും രുചി ആയി കപ്പ അന്ന് വരെ ഞാന് കഴിച്ചിട്ടില്ല , ബാക്കി വന്ന പൊതി നിക്കറിന്റെ പോക്കറ്റില് ആക്കി ഞാന് സ്കൂള് വിട്ടു .
പിറ്റേ ദിവസം എഴുനേറ്റതു അമ്മയുടെ വട്ട കമ്പ് കൊണ്ടുള്ള ഭീകരമായ അടി കൊണ്ടാണ്
" ഇത് പോലെ ഒരു ദരിദ്രവാസി ചെറുക്കന് ... എന്റീശ്വരാ"
കരച്ചിലും ശകാരവും ശാപവും ആയി അമ്മയുടെ പതിവ് പല്ലവി . ഒടുവില് ആണ് അമ്മ എന്റെ പോക്കറ്റില് നിന്നും ബാക്കി വന്ന പൊതി കണ്ടു പിടിച്ചു എന്ന് മനസ്സിലായത് , അടി മുഴുവനും കൊണ്ടിട്ടും അത് കൊല്ലത്തി കൊടുത്ത്തയച്ച്താനെന്നു മാത്രം പറഞ്ഞില്ല .
കാലം കുറെ കഴിഞ്ഞു , ഒരു ദിവസം അമ്മ അടുക്കള മുറ്റത്തു നില്ക്കുകയാണ് , ദൂരെ നിന്നും താടിയും മുടിയും കണ്ണാടിയും ഒക്കെ ആയി ഒരു മധ്യ വയസ്കന് താഴേന്നു കയറ്റം കയറി വരുന്നു .
" ആരാ "
" ഇത് ഞാനാ സാറേ .. കൊല്ലന് പപ്പനാവന് "
"എവിടാരുന്നു പപ്പനാവാ .. നാട് വിട്ടു എവിടെയോ പോയി എന്നൊക്കെ കേട്ടല്ലോ ?"
അമ്മ മാത്രമല്ല , അപ്പോഴേക്കും പ്രീ ഡിഗ്രി ആയ ഞാനും അയാളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല , അത്രയ്ക്ക് കോലം തിരിഞ്ഞു പോയി അയാള് , പെട്ടന്ന് ഒരു പാട് വൃദ്ധന് ആയതു പോലെ
അടുക്കളയുടെ ചായ്പ്പില് അയാള് കൊരണ്ടിയിലിരുന്നു അമ്മ കൊടുത്ത കഞ്ഞി ആര്ത്തിയോടെ മോത്തികുടിച്ചു കഥകള് ഓരോന്നായി പറഞ്ഞു
അയാളെ നക്സല് കേസുകള് അന്വേഷിച്ച പോലീസ് കള്ളതോക്ക് ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്തു എന്ന് ആരോപിച്ചു പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോയി . കണ്ടമാനം ഉപദ്രവിച്ചു . പിന്നെ കേസായി , ജയിലായി , അവസാനം താടിയെല്ലിനു ക്യാന്സര് ആണെന്ന് മനസ്സിലായി ശിക്ഷ ഇളവു ചെയ്തു വിട്ടയച്ചു . തിരുവനതപുരത്ത് ക്യാന്സര് ആശുപത്രിയില് പണ്ട് പരിചയം ഉള്ള ഒരു ക്രിസ്ത്യാനി കുടുംബത്തിലെ ഡോക്ടര് ടെ കരുണ കൊണ്ട് മുഴുവന് ചികിത്സയും താമസവും ഒക്കെ സൌജന്യമായി നല്കി .അങ്ങിനെ ഒരുവിധം ജീവിതം വീണ്ടു പച്ച പിടിച്ചു അരീക്കര തിരികെ വന്നു . കഥകേട്ടു അമ്മയുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു ഒഴുകുന്നത് കണ്ടു എന്റെയും കണ്ണ് നിറഞ്ഞു . കുറെ രൂപയും തുണികളും ചക്കയും തേങ്ങയും ഒക്കെ കൊടുത്തു യാത്രയാക്കി .
"സാറേ , ഇനിയുള്ള പണിയൊക്കെ എനിക്ക് തരണം , കൊച്ചു നാണു എന്റെ അനിയനാ , പക്ഷെ അവനു പണി കൊടുത്താല് എന്റെ കുടുംബം പട്ടിണിയാകും "
തലയില് ചാക്കും വെച്ച് തിരികെ നടക്കുന്ന അയാളെ നടന്നു മറയുന്നത് വരെ ഞാന് നോക്കി നിന്നു .
അപ്പോളെക്കു വീട്ടില് കൃഷി പണികള് ഒക്കെ നിന്നു, നെല്കൃഷി പൂര്ണമായും നിര്ത്തി , വല്ല വെട്ടിരുമ്പോ പിച്ചാത്തിയോ തേക്കുന്ന പണി അല്ലാതെ കൊല്ലനു മറ്റു പണി ഒന്നും ഇല്ലാതായി . അയാളുടെ മകന് മോഹനന് പത്താം തരം പഠിച്ചു , പിന്നെ കുറെ നാള് താല്ക്കാലിക പോസ്റ്റ് മാന് ആയി , പിന്നെ ഏതോ വര്ക്ക് ഷോപ്പില് പോയി , പിന്നെ ഗള്ഫില് പോയി എന്ന് കേട്ടു.
കഴിഞ്ഞ ക്രിസ്തമസ് അവധിക്കാലത്ത് ഞാന് അച്ഛന്റെ കൂടെ പഴയ കുടുംബ വീടായ കിഴക്കേക്കര പോയി മടങ്ങി വരുമ്പോള് ഉണ്ട് മോഹനന് എതിരെ വരുന്നു . ഒരുപാട് നാള് കഴിഞ്ഞു കാണുന്ന ഒരു സ്നേഹ സംഗമം . പഴയ കഥകള് പറഞ്ഞു ഞങ്ങള് കുറെ നേരം റോഡില് തന്നെ നിന്നു .
" മോഹനാ, വല്ല്യ പണിക്കത്തി ....?"
" അനിയാ , വല്യമ്മ മരിച്ചിട്ട് കൊല്ലം എത്രയായി ?"
ഒരു വട്ടയിലയില് പൊതിഞ്ഞ പച്ച തേങ്ങ ചീകിയിട്ട ഉണക്ക കപ്പയും അമ്മയുടെ ഭീകരമായ അടിയും ഒക്കെ എന്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിയെത്തി , നടന്നു നീങ്ങുന്ന മോഹനനെ ഞാന് നോക്കി നിന്നു
" മോഹന്",
ഏയ് , അത് എന്ത് വിളിയാ , അങ്ങിനെയല്ല , തിലകന്റെ ശബ്ദം വേണം , കൂടം കൊണ്ട് അടിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നണം ! ഞാന് പഴയ മിമിക്രി അല്ലെ , ഒന്ന് ശ്രമിച്ചാലോ .
ഞാന് നീട്ടി വിളിച്ചു
" മോഹ ... നോ"
മോഹനന് വെടി കൊണ്ടത് പോലെ നിന്നു ,
" എന്താ അനിയാ വിളിച്ചത് ?
ഞാന് നടന്നു അടുത്ത് ചെന്നു,
"ഒന്നുമില്ല മോഹനാ , നിന്നെ ഒന്ന് കെട്ടിപ്പിടിക്കണം "
' എന്റനിയാ, ഇത്രേം പഠിപ്പും വിവരവും ഒക്കെ ആയിട്ടും പിള്ളാര് കളി മാറിയില്ലേ ?"
പഴയ കൂട്ടുകാരനെ വീണ്ടും കെട്ടിപ്പിടിക്കുമ്പോള് എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു , അവന്റെയും !
No comments:
Post a Comment